Category: कविता

कविता – मृत्यु

उ मेरो साया हो छाया हो उ, म संग संगै बसेको छ / उठेको छ / सुतेको छ / मेरो प्रत्येक श्वास प्रश्वाशमा मुटुको धडकनसंगै जीवनको साक्षी बनेर बसेको छ…

कबिता- प्राण दायक हो वृक्ष

नआदि कालदेखि उभिएका छन् यी रुखहरु, वृक्षहरु र बनस्पतीहरु कतै मान्छेहरु सास फेर्न नसकेर मर्छन कि भन्दै यो धरती मरुभुमी हुन्छन कि भन्दै औतो जडिबुटी  पाउनन कि भन्दै मान्छेले प्रत्येक…

नयाँ बर्षमा

बिनासित्ती बितेर गयो यो साल पनि क्यालेण्डरका पानाहरुजस्तै पल्टिदै गए जिन्दगीका पानाहरु दिशाहीन मानसिकता कहिले जन्म कुण्डलीमा कहिले हस्तरेखाका विश्लेषणमा त्यसे बितेर गयो समय   फगत आशा  र भरोशामा यसैगरि…

कविता-के गर्ने होला ?

प्रजा माथि राजाको शासन पैलाका भए राजा गए नेता आए राजाजस्तै उनी भए भन्न त भन्छन उनीहरु,जनताले चुनेको आफ्नै भलो गर्छन खै, जनताको सुनेको   उहिले भूमिगत भै जनताका घरमा…

कबिता-यो हाम्रो शंका हो

जननी जन्मभूमिश्च  स्वर्गादपि गरियसी तिम्रा चरण मुनिका धुलो  शिरमा धसी रक्षा गर्ने छौ मातृभूमिको कम्मर कसी हुदैन यो देश बलियो  चुप लागेर बसी   छन दुष्टमति सन्तान आमा चकार्नेहरु चुसेर…

आमा “अन्तिम प्रहर ” कविता संग्रह”बाट

आइतवार, फाल्गुन ५, २०७५ | Sunday 17th February 2019 आमा पुण्डरी अर्याल तिमी भएर नै त म हुँ सके तिमी भएर नै यो संसार देख्न सकें तिमी जीवनकी आधारशीला सहस्रधारा…