कविता-रोगलाई झेल्दै
थुपै पिडालाइ सहदै रोगलाई झेल्दै, जिन्दगीरुपी यात्राको गाडीलाई ठेल्दै नयाँ जीवन अगाडी नया आयाम थपेर फरक काम फरक सोच मनमा जपेर सके सम्म त हितकारी बन्ने छु सबैको नसके पनि…
थुपै पिडालाइ सहदै रोगलाई झेल्दै, जिन्दगीरुपी यात्राको गाडीलाई ठेल्दै नयाँ जीवन अगाडी नया आयाम थपेर फरक काम फरक सोच मनमा जपेर सके सम्म त हितकारी बन्ने छु सबैको नसके पनि…
अजङ्गको पहाड छ मभित्रको संस्कारमा मेरो रगत–रगतमा मेरो संसारमा तर पनि चढिरहन्छु निरन्तर चढिरहन्छु आस्थाको पहाड, कस्तो होला पाइलैपिच्छे टेकिने पहाड, कस्तो होला हेराइपिच्छे छेकिने पहाड, चढिरहन्छु म थाकेर पनि…
मुस्कानको ढोका रहेछ त्यो, तगारोदेखि घरसम्म घरदेखि हृदयसम्म लमतन्न फैलिए को रहेछ जाडोसँग जुझ्ने आगो भोकसँग जुझ्ने खाना थकाइसँग जुझ्ने न्यानो ओछ्यान हृदयमा अध्यात्मको…
मलाइ नसुनाउ मान्छे मरेका दुर्घटनामा मलाइ नदेखाउ मान्छे मरेका टेलिभिजनमा म देख्न सक्दिन, मान्छे आपतमा परेको दुर्घनामा परि मरेको खाऊखाऊ भन्ने उमेरमा ढलेको पिडा त मैले भोगीसकेको छु आफन्तलाई गुमाउन…
मनको आर्तनादमा टिलपिल टिलपिल यी गहहरुजस्तै आकाशमा तारा रोइरहेको यो बेला अलि नजिक आउ न प्रिय मेरो हात समाउ मलाइ सुम्सुम्याउ भोलीको के भरोसा भोलीसम्म जिन्दगीले कोल्टे फरिसकेको हुनसक्छ…