कयौ दिन पैदल हिडेर
कैले इन्डियन पुलिसको डण्डा खादै
भोकै प्यासै, यो उखर्माउलो गर्मि भोग्दै
एक मुठी सास बचाएर
बल्ल तल्ल
नेपालको सिमानामा आइपुगे आमा !
लकडाउनले बम्बैको कारखाना बन्द भयो
तलब लिनै बाँकी नै थियो ।
डेरामा रासन पानी सिध्दिसकेको थियो ।
केहि हाम्रा साथीभाईसंगै
जनतन महिना दिन धकलियो
लकडाउन खुल्ने नाम निशान थिएन आमा
न साथमा पैसा छ, न डेरामा रासन
न कारखानाबाट पैसा आउने ठेगान
न त काम गर्न पाउने अबस्था नै थियो ।
विदेशमा मर्न भन्दा, मर्नै परे
नेपाल पुगेर मरौला भन्ने लाग्यो ।
त्यसैले कम्मर कसेर बाटो लागे आमा
आउन त सिमाना सम्म आइपुगेको छु
अब त बाँचे भन्ने लागेको थियो ।
नेपालका पुलिसले
डण्डा लगाएर पस्न दिएनन आमा ?
मलाइ लाथ्यो आमा र देश एउटै जस्तै हो ।
होइन रैछ,
देशमा जनताको शासन आएको छ
हाम्रै रेमिट्यान्सले नेपाल चल्छ रे
भन्ने सुनेको थिए ।
मजदुर त कुनै देशको पनी हुदो रैनछ ।
गरिब त कुनै देशको पनी हुदो रैनछ ।
उनीहरुको पसिना र श्रम मात्रै चाहदा रैछन
चाहे आफ्नैले हो वा अर्काले !
आमा तिमीलाई सुख दिन कहिले सकिन
गरिबले कहाँ दिन सक्छ र ?
पिर माथि पिर बाहेक के दिन सके र !
पल्लाघरे साहिलो थलिएको छ ।
हामी सडकमै भोकै प्यासै छौ ।
आफ्नैले हामीलाई नेपाल टेक्न दिएनन आमा
यो सम्झेर आज त बाच्ने मन पनी छैन
देश र आमा एउटै हुदो रैनछ ।
सायद आमा, तिमिले यहाँ भएको भए,
अँगालो हालेर रुदै मलाइ घर भित्र लैजानु हुन्थ्यो ।
बाटैमा सुत्केरी भएकी
पल्ला गाउकी बैनीलाइ बचाउन सकिएन ।
बाटैमा पुरपार गरेर छोड्न पर्यो ।
त्यो बाउले शिशुलाइ कसरी बचाउला ?
कहाली लाग्दो छ, आमा
यो कोरोना भन्दा पनी डरलाग्दो
लकडाउन रैछ गरिबको लागी ।
कतिखेर त मलाइ लाग्छ,
यो लकडाउन पनी धनीहरुलाई
बचाउन कै लागी हो ?
के थाहा भोक के हो भन्ने कुरा
ति सत्तामा बस्नेहरुलाई र धनीमानीलाइ ?
भोकले मर्न भन्दा कोरोनाले मर्न निको
भोकको पिडा, कोरोना पिडा भन्दा के कम हुन्छ र ?
हाम्रो के गन्ति हुन्छ र ? मरोस या बाँचोस !
आफ्नो मातृभूमि टेक्न पाए बाचिन्थ्यो भन्ने आश
बिस्तारै क्षीण भएर गएको छ, आमा
कहिले काहिँ दिक्क लाग्छ आमा
यो देशमा किन जन्मिएछ ?
यदि म नेपाल छिर्न पाए !
म कहिल्यै विदेश आउने छैन, आमा
हामीलाई गरिब बनाएर शासन गर्ने
षडयन्त्रकारीका बिरुध्द लडने छु
त्यसैका लागी मर्ने छु बरु !
हामी नेपाली जहिले पनी अरुको लागि लड्यौ
अरुको सुखको लागी श्रम बेच्यौ ?
नेतालाई सत्तामा पुर्याउने भर्याङ्ग बन्यौ !
केहि भरोशा छैन अझै, घर आइपुग्छु कि पुग्दीन ?
नमरे बाँचे भेट हुन्छ, है आमा
पुलिसले लाठी चार्ज गर्दैछ, फोन राखे है त आमा !
०५/१९/२०२०