जसले मलाइ जसरि चिन्छ

त्यहि मान्छे म हु होला !

राम्रोले राम्रो भनेर चिने होला ?

खराबले खराबै सोचे होला ?

 

जस्ले जति जरुरि थियो

त्यति नै बुझे होला मलाइ !

मोफोसलमा ठुलो बढो बन्ने

ख्वाहिस छैन र थिएन मलाइ

 

अर्थात

औकात थिएन होला मेरो ?

तपाइले चिन्नु भयो भने

त्यति नै काफी छ  मलाइ !

 

बसिरहदा जमिनमा माटोसंग

उसंगको नाताले  भित्रैदेखि

मेरो  औकात सम्झाइदिने गर्छ

हरिया रुखसंग बार्ता गरिरहदा !

 

समुन्द्रको लहरसंगै लहराउन

आफ्नै मन्द गतिमा  रमाउन

शान्त चुपचाप समाहित हुन

उसैबाट  सिकेको हु नी मैले

 

अच्चमै छ दिन रात  काट्न पनि

कष्ट  भैराछ बिताउन यसै पनि ।

नपत्याउने गरि बर्षहरु चिप्लिरहेछन

धकल्दै मलाइ उसले बुढो बनाएर !

 

जिन्दगिको दौड रैछ हारको जस्तै  

एक किसिमको म्याराथुन रेस जस्तै

जितिरहदा छुटी रहनछन आफ्नैहरु

हार्दा नी छोडी पछि पार्छन आफ्नैहरु

 

२/२५/२०१९

 

Leave a Reply